PROCES ZMIANY SPRZEDAWCY
PROCEDURA ZMIANY SPRZEDAWCY
Pierwsza zmiana sprzedawcy
JEŚLI ODBIORCA SKORZYSTA Z OFERTY COGITO ENERGIA SP. Z O.O. S.K.
|
JEŚLI ODBIORCA SAM PRZEPROWADZA PROCEDURĘ ZMIANY
|
Następna zmiana sprzedawcy
Procedura zmiany sprzedawcy obowiązująca przy kolejnej zmianie sprzedawcy jest krótsza i prostsza niż przy pierwszej zmianie. Nie jest konieczne zawarcie nowej umowy o świadczenie usług dystrybucji – obowiązuje dotychczasowa, zawarta przy pierwszej zmianie sprzedawcy. Ponadto nie ma potrzeby dostosowywania układów pomiarowo — rozliczeniowych (liczników), gdyż zostały dostosowane przy pierwszej zmianie.
JEŚLI ODBIORCA SKORZYSTA Z OFERTY COGITO ENERGIA SP. Z O.O. S.K.
|
JEŚLI ODBIORCA SAM PRZEPROWADZA PROCEDURĘ
|
RYNEK ENERGII ELEKTRYCZNEJ
Wraz z wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej, polskie prawodawstwo dotyczące rynku energii zostało dostosowane do prawodawstwa europejskiego, w tym przede wszystkim Dyrektywy UE o zasadach wspólnego rynku energii elektrycznej.
Podstawą prawną funkcjonowania rynku energii w Polsce jest ustawa Prawo Energetyczne uchwalona przez Sejm RP w dniu 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124) zwana dalej: „ustawą”, oraz powiązane z nią akty wykonawcze (rozporządzenia), głównie Ministra Gospodarki i Ministra Środowiska.
Ustawa ta wprowadziła również państwowego regulatora rynku energii w postaci Urzędu Regulacji Energetyki (URE), który sprawuje mechanizm kontrolny działalności wszystkich przedsiębiorstw energetycznych na rynku Polskim.
W chwili obecnej prawo swobodnego wyboru sprzedawcy posiadają wszyscy klienci na rynku energii, czyli gospodarstwa domowe i wszyscy pozostali klienci nie będący gospodarstwami domowymi, kupujący energię na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności, czyli zakłady przemysłowe, PKP, biura, hotele, centra handlowe, instytucje itp.
Nie ma już obowiązku zakupu prądu od dotychczasowego - lokalnego Zakładu Energetycznego. Możliwość zakupu energii elektrycznej od dowolnie innej spółki, jest możliwa dzięki podziałowi dotychczasowych Zakładów Energetycznych na dwie części:
- Sprzedawcę energii elektrycznej, którego działalność rozszerzona jest o możliwość sprzedaży prądu klientom w całym kraju, a nie jak dotychczas tylko na rynku lokalnym.
- Dystrybutora, który dostarcza nam energię kupioną u sprzedawcy. W tym przypadku, obsługująca nas spółka dystrybucyjna zależy od miejsca w którym mieszkamy i nie mamy możliwości jej zmiany.
Odbiorca zawiera wówczas dwie umowy:
a. ze sprzedawcą - umowę handlową (kupna-sprzedaży energii)
b. z operatorem systemu dystrybucyjnego - umowę dystrybucyjną
Na podstawie pełnomocnictwa szczególnego wybrany sprzedawca może stać się stroną umowy kompleksowej, wówczas odbiorca nie musi zawierać dwóch umów.
Zakup energii od dowolnego dostawcy możliwy jest dzięki obowiązywaniu tzw. zasady TPA.
Zasada TPA (z ang. Third Party Access), czyli zasada dostępu stron trzecich do sieci oznacza możliwość korzystania przez klienta z sieci lokalnego dostawcy energii w celu dostarczenia energii kupionej przez niego u dowolnego sprzedawcy. Lokalny dostawca zobowiązany jest do przesyłu energii kupionej przez znajdującego się na jego obszarze klienta (oczywiście pod warunkiem, że jest to technicznie możliwe).
Jednocześnie, aby umożliwić i zapewnić odbiorcom realizację powyższego uprawnienia stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją energii (operator systemu dystrybucyjnego) jest obowiązane zapewniać wszystkim odbiorcom, na zasadzie równoprawnego traktowania, świadczenie usług dystrybucji energii. Świadczenie usług dystrybucji energii odbywa się na podstawie umowy o świadczenie tych usług.
W umowie o świadczenie usług dystrybucji wskazany jest wybrany przez odbiorcę sprzedawca energii elektrycznej. Jednocześnie aby zapobiec sytuacji, w której odbiorca pozostanie bez sprzedawcy, gdy wybrany przez niego podmiot zaprzestanie swojej działalności, w umowie tej wskazany jest także inny sprzedawca tzw. awaryjny, który podejmie sprzedaż. W umowie o świadczenie usług dystrybucji zawarta jest ponadto zgoda odbiorcy na zawarcie przez operatora systemu dystrybucyjnego umowy sprzedaży ze sprzedawcą awaryjnym, co umożliwi kontynuowanie dostaw energii (art. 5 ust. 2a ustawy).